Elektroenergetyka polska a normy emisji

emisja pyłów, emisja gazów, normy emisji

Podstawowym aktem prawnym regulującym zagadnienia ochrony środowiska jest Ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska. Innymi aktami prawnymi są rozporządzenia Rady Ministrów. Akty prawne nakładają na użytkowników obowiązek uiszczania opłat za emisję pyłów i gazów oraz składowanie odpadów. Niektóre opłaty, na przestrzeni dziesięciu lat, wzrosły kilkakrotnie. Wysokie opłaty zmuszają producentów energii, czyli głównie duże elektrownie, do wymiany starych urządzeń na nowe sprawniejsze i efektywniejsze. Problem emisji pyłów został praktycznie rozwiązany poprzez instalację wysokosprawnych elektrofiltrów. Największym problemem jest emisja gazów: SO2, NOx, CO2 i CO. Redukcja zanieczyszczeń gazowych w Polsce jest bardzo niska. W 1998 roku wynosiła zaledwie 37,8%. Około 86% zakładów uciążliwych dla środowiska przyrodniczego nie posiada instalacji oczyszczania gazów. Duża ilość tlenków węgla i siarki w powietrzu spowodowana jest spalaniem dużej ilości węgla stanowiącego podstawowe paliwo w polskiej elektroenergetyce. Nie tylko elektrownie i elektrociepłownie odpowiedzialne są za zanieczyszczanie powietrza. Również lokalne kotłownie oraz gospodarstwa indywidualne używają węgiel, nierzadko bardzo zasiarczony, do wytwarzania energii cieplnej. Ilość siarki występująca w spalinach zależna jest od ilości siarki w spalanym węglu. W polskich węglach zawartość siarki wynosi 0,32- 2,28%, średnio 1,2%. Dlatego konieczne jest budowanie drogich instalacji odsiarczania spalin. Spalanie węgla powoduje również powstawanie tlenków węgla. Wytwarzając 1 GJ energii z węgla kamiennego wprowadzamy do atmosfery 94,60 kg CO2, a z węgla brunatnego nawet 101,20 kg CO2. W artykule przedstawiono obowiązujące przepisy w zakresie emisji pyłów i gazów oraz innych szkodliwych substancji. Zaprezentowano również wielkość emisji przez polski sektor elektroenergetyczny. Omówiono też sposoby dotrzymania norm emisji szkodliwych substancji.