Odpady komunalne jako odnawialny surowiec energetyczny – problemy i uwarunkowania związane z jego wykorzystaniem

odpady komunalne, termiczna utylizacja

W artykule przedstawiono problemy związane z energetycznym wykorzystaniem odpadów komunalnych. Jedna ich tona pozwala uzyskać energię w ilości około 2,6 MWh, w tym 0,6 MWhe i 2 MWht. Odpady komunalne poddawane termicznej utylizacji powinny mieć wartość opałową nie mniejszą niż 5800 kJ/kg. Wielkość ta stanowi granicę autonomicznego spalania odpadów, tzn. spalania nie wymagającego wprowadzenia do kotła dodatkowego paliwa (o wyższej wartości opałowej) wspomagającego proces spalania. Niezwykle ważną i cenną cechą odpadów komunalnych jest fakt, że aż 50% ich składu masowego mogą stanowić składniki ulegające biodegradacji, powstające w wyniku fotosyntezy CO2. Oznacza to, że bilans emisji dwutlenku węgla przy ich spalaniu i tworzeniu w procesie fotosyntezy wychodzi na zero, są więc neutralne w sensie emisji CO2. Mimo to każda propozycja lokalizacji spalarni odpadów komunalnych w Polsce budzi liczne protesty mieszkańców. Drugim czynnikiem hamującym budowę tego typu zakładów są wysokie nakłady inwestycyjne i koszty eksploatacyjne. Bardzo pomocne mogą tu być fundusze z UE w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Są to dotacje, które pozwalają pokryć blisko 60% nakładów na inwestycję. Jednak warunkiem ich przyznania jest spełnienie dwóch warunków. Minimalny strumień odpadów powinien wynosić 80 tys. ton/rok, natomiast liczba mieszkańców, na terenie z którego pozyskiwane byłyby odpady dla jednego zakładu termicznej utylizacji, to 300 000–400 000.