The reform of community electric energy law
More details
Hide details
Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal 2009;12(2):307-318
KEYWORDS
ABSTRACT
The establishment of the European Economic Community in the year 1957 was aimed at creating an organization which would successfully compete against the strongest economies in the world. Thanks to the process of integration the member states achieved prosperity and a high level of economic growth. In the following decades, however, because of the challenges of globalization, increasing competitiveness of other economies and a slowed pace of development, which entails the growth of unemployment, the member states were forced to revise their current policy. The article is taking issues of the reform of law regulations in the electric energy sector in context of the Lisbon Strategy. The liberalization of the mentioned sector is connected with the wider process of restructuring European Union network sectors which concentrate on liberalizing reforms of market economies. The work concentrates in particular on the process of the liberalization of the electric energy market assessment and the influence of Lisbon Strategy guidelines. The most essential elements of the strategy are: instruments making their way to economic reforms of the internal market, instruments for the environmental protection supporting creation and development of innovative enterprises, optimal instruments conditioning responsible using natural resources and finally relatively new actions directed on the development of competition as part of correct functioning network sectors with particular attention on participants such as independent authorities.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Reforma wspólnotowych rozwiązań prawnych w zakresie elektroenergetyki
wspólnotowe prawo energetyczne, liberalizacja sektora energetycznego
Ustanowienie w roku 1957 Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej miało na celu stworzenie organizacji mogącej skutecznie konkurować z najsilniejszymi gospodarkami świata. Dzięki integracji państwa członkowskie osiągnęły dobrobyt oraz wysoki poziom rozwoju gospodarczego. Współcześnie jednak wobec wyzwań globalizacji, rosnącej konkurencyjności innych gospodarek oraz spowolnienia tempa rozwoju konieczne stało się zrewidowanie dotychczasowej polityki. Artykuł podejmuje kwestie reformy regulacji prawnych w sektorze energii elektrycznej w kontekście m.in. założeń Strategii Lizbońskiej. Liberalizacja sektora energii elektrycznej związana jest z szerszym procesem restrukturyzacji sektorów sieciowych Unii Europejskiej, który zakłada głębokie reformy liberalizujące funkcjonowanie gospodarek rynkowych. Praca koncentruje się w szczególności na ocenie procesu liberalizacji rynku energii elektrycznej oraz wpływie założeń Strategii Lizbońskiej na postęp w tym zakresie. Najistotniejsze elementy Strategii to w głównej mierze środki zmierzające do reform ekonomicznych rynku wewnętrznego, środki zorientowane na ochronę środowiska sprzyjające tworzeniu i rozwojowi innowacyjnych przedsiębiorstw, instrumenty warunkujące optymalne i odpowiedzialne wykorzystanie zasobów naturalnych, a także stosunkowo nowe, skupiające szczególną uwagę właściwych organów regulacyjnych oraz szeroko rozumianych uczestników rynku energii - działania ukierunkowane na rozwój konkurencji w ramach prawidłowego funkcjonowania sektorów sieciowych.
REFERENCES (17)
1.
CAMERON P., 2007 – Competition in energy markets. Oxford University Press, Oxford.
2.
STRZYCZKOWSKI K., 2007 – Prawo gospodarcze publiczne. LexisNexis, Warszawa.
3.
PRZYBOROWSKA A., SKRZYDŁO-TEFELSKA E. (opr.), 2006 – Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, Dokumenty Europejskie. Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin.
4.
PRZYBOROWSKA A., SKRZYDŁO-TEFELSKA E. (opr.), 2006 – Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, Dokumenty Europejskie, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin.
5.
CHOCHOWSKI A., KRAWIEC F., 2008 – Zarządzanie w Energetyce. Difin, Warszawa.
6.
Dyrektywa Rady z dnia 24 lipca 1973 r. w sprawie środków zmniejszania skutków trudności w dostawach ropy i środków ropopochodnych, 73/238/EWG Dz.U. UE L z dnia 16 sierpnia 1973 roku, Dz.U.UE.L.77.292.9.
7.
JABŁOŃSKI W., WNUK J., 2004 – Odnawialne źródła energii w polityce energetycznej Unii Europejskiej i Polski. Wydawnictwo Wyższej. Szkoły Zarządzania i Marketingu w Sosnowcu, Sosnowiec.
8.
Dyrektywa Rady z dnia 29 czerwca 1990 r. dotycząca wspólnotowej procedury w celu poprawy przejrzystości cen gazu i energii elektrycznej dla końcowych odbiorców przemysłowych, Dz.U. UE.L.90.185.16.
9.
Dyrektywa Rady z dnia 29 października 1990 roku w sprawie przesyłu energii elektrycznej poprzez sieci przesyłowe, Dz.U. UE.L.90.313.30.
10.
DOBROCZYŃSKA A. (red.), 2003 – Energetyka w Unii Europejskiej. Biblioteka URE, Warszawa.
11.
SZWED-LIPIŃSKA K., 2005 – Energetyka w odnowionej strategii lizbońskiej – nie wszystko jeszcze stracone. Idee strategii lizbońskiej. Biuletyn URE, Warszawa, nr 5.
12.
Dyrektywa 96/92/WE z dnia 19 grudnia 1996 r. dotycząca wspólnych zasad dla rynku wewnętrznego energii elektrycznej, Dz.U. UE. L. 03. 173. 37.
13.
SHUTTLEWORTH G., 2002 – Opening European Electricity and gas markets, [w:] C. Robinson (ed.) Utility Regulation nad Competition Policy, Cheltenham.
14.
Dyrektywa 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 roku dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylająca dyrektywę 96/92/WE, Dz.U. UE. L. 03. 176. 37.
15.
European Commission, Report from the Commission to the Spring European Council, Delivering Lisbon Reforms for the enlarged Union. Brussels 2004.
16.
NOWAK B., 2009 – Wewnętrzny rynek energii Unii Europejskiej, Zarys Prawa. C.H. Beck, Warszawa.
17.
GUZIK R., 2007 – Czternaste Europejskie Forum Regulacji Sektora Energii Elektrycznej (Forum Florenckie), Florencja, 24–25 września 2007 r. Biuletyn URE, Warszawa, nr 6.