Poszukiwanie optymalnego wyboru jednostek wytwórczych podczas przywracania ukraińskiego systemu energetycznego

studium wykonalności, elektrownie gazowe, tradycyjne źródła energii

Uszkodzenia infrastruktury krytycznej, w tym sektora energetycznego, doprowadziły do braku mocy wytwórczych w ukraińskim systemie energetycznym i miały negatywny wpływ na gospodarkę oraz życie ludności cywilnej. Jednym ze sposobów rozwiązania problemów energetycznych Ukrainy może być wykorzystanie kogeneracyjnych turbin gazowych. W tym przypadku zapewni to bardziej ekonomiczne użytkowanie gazu i energii elektrycznej. Podejście to pozwoli na szybkie reagowanie na zmiany obciążenia w systemie energetycznym w ciągu dnia (tygodnia, miesiąca, roku), ponieważ działanie kogeneracyjnych turbin gazowych nie zależy od warunków pogodowych ani ukształtowania terenu i wykorzystuje zasoby dostępne w kraju. Odbudowa i modernizacja systemu energetycznego Ukrainy mogą zostać zrealizowane poprzez podłączenie jednostek wytwarzających energię o mocy 5–10 MW. Obliczenia pokazują, że wykorzystanie turbin o mniejszej mocy może być bardziej elastyczne ze względu na możliwość umieszczenia ich bezpośrednio w miejscach zużycia, tzn. w systemie energetycznym będą wykorzystywane rozproszone jednostki kogeneracyjne o małej mocy. Ciepło odpadowe może być dodatkowo wykorzystywane do ogrzewania oraz zaspokajania potrzeb przedsiębiorstw i ludności cywilnej. Jako przykład jednostki kogeneracyjnej z turbiną gazową rozważano Solar Taurus T60. W artykule przedstawiono model obliczeniowy służący do określania kosztów energii elektrycznej. W wyniku obliczeń wykazano, że najmniej opłacalne jest stosowanie Solar Taurus T60 tylko w godzinach szczytu przy koszcie pieniądza wynoszącym do 0,26. Natomiast w przypadku pracy elektrociepłowni przez całą dobę, a także w godzinach szczytu i półszczytowych, ich eksploatacja jest ekonomicznie opłacalna przy koszcie pieniądza wynoszącym odpowiednio mniej niż 0,40 i 0,45 jednostek względnych. Analiza trzech strategii pracy generatorów pokazuje, że każda z nich pozostaje ekonomicznie opłacalna, o ile koszt pieniądza nie przekracza 0,26 jednostki względnej. Biorąc pod uwagę to, że obecna stopa procentowa ustalona przez Narodowy Bank Ukrainy wynosi poniżej 20% (NBU 2025), co jest znacznie poniżej tego progu, wszystkie trzy strategie można uznać za uzasadnione finansowo w obecnych warunkach gospodarczych.