Konkurencja cenowa w aspekcie regionalnego zapotrzebowania na węgiel z importu w sektorze drobnych odbiorców

węgiel kamienny, import, sektor drobnych odbiorców, regiony

Zapotrzebowanie na węgiel opałowy w sektorze drobnych odbiorców jest zróżnicowane pod względem regionalnym. W celu oszacowania konkurencji cenowej węgla krajowego z węglem importowanym dokonano podziału kraju na cztery regiony: północno-wschodni, północno-zachodni, południowo-wschodni i południowo-zachodni. Dla każdego z wyznaczonych regionów, na podstawie danych GUS, określono: zużycie węgla kamiennego (w tonach, w przeliczeniu na jednego mieszkańca) oraz ceny sprzedaży sortymentów grubych w składach opalowych (w zł/tonę oraz zł/GJ). Największe zużycie węgla przypada na region pólnocno-wschodni (w latach 2004–2012 średnio 3,03 mln ton/rok, tj. 27%), a najmniejsze na region pólnocno-zachodni – 2,74 mln ton/rok (23%). W przeliczeniu na jednego mieszkańca najwięcej węgla zużywa się w regionie południowo-wschodnim (w latach 2004–2012: od 0,25 do 0,33 tony per capita). W artykule skupiono się na regionie północno-wschodnim – ze względu na istniejącą tam dużą sieć centrów dystrybucji importerów węgla. Dla każdego powiatu znajdującego się w tym regionie wyznaczono ceny równoważne cenom węgla importowanego. Jest to cena, którą musieliby zaoferowaæ producenci ze Śląska, by uzyskać cenę równoważną cenie węgla w imporcie (drogą lądową). Przeprowadzona analiza wykazała, że krajowi producenci mogą uzyskać najwyższą cenę, oferując swój węgiel odbiorcom z woj. łódzkiego, a najniższą – dla pólnocnych powiatów woj. podlaskiego. Taki rozklad cen równoważnych wynika przede wszystkim z renty geograficznej.