The impact of the use of alternative fuels in transport, with a particular emphasis on CNG, to reduce the emissions of air pollutants
,
 
,
 
,
 
,
 
 
 
 
More details
Hide details
1
AGH Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
 
2
AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie
 
 
Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal 2016;19(3):91-104
 
KEYWORDS
ABSTRACT
The use of natural gas as alternative fuel in the transport sector has a long history and dates back to the 1860s. In the conventional fuel shortage crisis times, fuel gas was frequently used in transport. Directive 2014/94/EU of the European Parliament and of the Council a on the deployment of alternative fuels infrastructure obliges EU member states to develop power access hotspots as well as CNG and LNG distribution infrastructure. The emission of major contaminants generated by road transport in Poland from 2003–2014 were analyzed in this paper. The CO2 emissions in major Polish cities were approximated, with a special emphasis on transport as their source. The ecological and economic aspects of CNG buses in Krakow municipal transport were analyzed. Attempts were made to identify major obstacles hindering the development of the CNG market in Poland against the background of positive examples of actions undertaken by some EU countries on behalf of the CNG market.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Wpływ zastosowania paliw alternatywnych w transporcie, ze szczególnym uwzględnieniem CNG, na ograniczenie emisji zanieczyszczeń powietrza
sprężony gaz ziemny, pojazdy napędzane gazem ziemnym, paliwa alternatywne, emisje, ceny paliw, gazy cieplarniane
Wykorzystanie w transporcie gazu ziemnego jako alternatywnego paliwa ma długą historię, sięga bowiem lat sześćdziesiątych XIX wieku. W okresach kryzysów związanych z niedoborem paliw konwencjonalnych rosło wykorzystanie paliw gazowych w transporcie. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych nakłada na państwa członkowskie obowiązek rozmieszczenia infrastruktury dla ładowania energii elektrycznej oraz stacji tankowania gazu ziemnego w postaci CNG (Compressed Natural Gas – sprę- żony gaz ziemny) i LNG (Liquefied Natural Gas – skroplony gaz ziemny). W artykule przeanalizowano jak kształtowała się emisja głównych zanieczyszczeń pochodzących z transportu drogowego w Polsce w latach 2003−2014. Przeanalizowano zmiany emisji CO2 w wybranych miastach Polski, ze szczególnym uwzględnieniem emisji z sektora transportowego. Przybliżono efekty ekologiczne i ekonomiczne związane z eksploatacją autobusów CNG w krakowskim MPK. Podjęto próbę identyfikacji głównych barier rozwoju krajowego rynku CNG oraz przywołano wybrane pozytywne czynniki z krajów UE wspierające rozwój rynku CNG.
 
REFERENCES (31)
1.
Dobrzyński, M. 2015. Wpływ zastosowania gazu ziemnego na parametry ekologiczne wybranych środków transportu – rozprawa doktorska. Politechnika Poznańska.
 
2.
Filip, M. 2011. Doświadczenia MPK Rzeszów w eksploatacji autobusów CNG. Konferencja CNG na AGH − Gaz ziemny paliwem przyszłości w pojazdach, Kraków 22−23 września 2011r.
 
3.
The GVR 2016 – The Gas Vehicles Report 2016, vol. 15/ 169, February.
 
4.
Janas, A. i Szurlej, A. 2008. Krajowy rynek CNG na tle wybranych rynków europejskich. Gaz, Woda i Technika Sanitarna t. 82, nr 3, s. 6–10.
 
5.
Jastrzębska, G 2009. Odnawialne źródła energii i pojazdy proekologiczne. WNT, Warszawa.
 
6.
GUS 2015 – Główny Urząd Statystyczny 2015. Ochrona Środowiska 2015. Warszawa.
 
7.
KOBIZE 2016 – Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami. 2016. Krajowy bilans emisji SO2, NOx, CO, NH3, NMLZO, pyłów, metali ciężkich i TZO ZA LATA 2013 – 2014 w układzie klasyfikacji SNAP I NFR. Raport podstawowy. Warszawa.
 
8.
Kuczyński i in. 2016 – Kuczyński, Sz., Liszka, K., Łaciak, M., Oliinyk, A., Strods R. i Szurlej A. 2016. Technological and safety aspects of CNG home fast refueling units. AGH Drilling, Oil, Gas vol. 33, no. 2, s. 425–432.
 
9.
Kyć, K. 2007. Czysty transport miejski – wdrożenie i testowanie zintegrowanych pakietów technologicznych i strategii z zakresu energii i transportu na przykładzie projektu Caravel/Civitas II. Materiały Krakowskiej Konferencji Młodych Uczonych 2007, s. 125−134.
 
10.
Łyko i in. 2014 – Łyko, P., Śliwka, M. i Pomykała, R. 2014. Zastosowanie CNG i biometanu w transporcie – dobre praktyki z wybranych krajów Unii Europejskiej. Logistyka nr 4 dod.: CD nr 6, s. 4628–4632.
 
11.
Malec i in. 2016 – Malec, M., Kamiński, J. i Kaszyński P., 2016. Regulacje środowiskowe w energetyce a zapotrzebowanie na węgiel kamienny. Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal t. 19, z. 1, s. 21–34.
 
12.
Nagy, S. i Siemek, J. 2011. Shale Gas in Europe: the State of the Technology – challenges and opportunities. Archives of Mining Sciences 56, 4, s. 727−760.
 
13.
NIK 2014 – Informacja o wynikach kontroli: ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami. Warszawa, 1 grudnia 2014; [Online] Dostępne w: www.nik.gov.pl [Dostęp: 1.08.2016].
 
14.
Olkuski, T. 2006. Polski terminal LNG – budować czy nie? Przegląd Gazowniczy nr 1, s. 12–14.
 
15.
Olkuski, T. 2008. Co dalej z terminalem LNG w Polsce? [W:] Profesjonalne gazownictwo 2008. Kraków: AKNET-PRess, s. 86–87.
 
16.
Orzechowska, M. i Kryzia, D. 2014. Analiza SWOT wykorzystania gazu ziemnego w transporcie drogowym w Polsce. Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal t. 17, z. 3, s. 321–332.
 
17.
Orzechowska i in. 2014 – Orzechowska, M., Filip, M. i Szurlej, A. 2014. Economic and environmental aspects of using CNG in urban public transport – based on the experience of MPK Rzeszów. Logistyka nr 4 dod.: CD nr 6, s. 4756–4763.
 
18.
Siemek i in. 2011a – Siemek, J., Kaliski, M., Rychlicki, S., Sikora, S., Janusz, P. i Szurlej, A., 2011. Importance of LNG technology in the development of world’s natural gas deposits. Gospodarka Surowcami Mineralnymi – Mineral Resources Management Vol. 27, Is. 4, s. 109–130.
 
19.
Siemek i in. 2011b – Siemek, J., Kaliski, M., Rychlicki, S., Janusz, P., Sikora, S. i Szurlej, A. 2011. Wpływ shale gas na rynek gazu ziemnego w Polsce. Rynek Energii nr 5, s. 118–124.
 
20.
Szurlej, A. 2007. Rozwój rynku CNG w Polsce na tle państw UE. Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal t. 10 z. spec. 2, s. 569–578.
 
21.
Śliwka i in. 2014 – Śliwka, M., Łyko, P. i Pomykała, R., 2014. Ocena rynku CNG przez użytkowników pojazdów NGV jako potencjalnych odbiorców biometanu. Logistyka nr 4 dod.: CD nr 6, s. 4974–4980.
 
22.
Śliwka i in. 2015 – Śliwka, M., Łyko, P. i Pomykała, R. 2015. Aspekty ekonomiczne i ekologiczne wybranych alternatywnych źródeł zasilania samochodów osobowych. Logistyka nr 4 dod.: CD nr 3, s. 9865–9870.
 
23.
Wojtkowska-Łodej, G. 2014. Wyzwania klimatyczne i energetyczne a polityka Unii Europejskiej. Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal t. 17, z. 2, s. 39–52.
 
24.
Materiały źródłowe projektu Civitas Initiative: www.civitas.eu.
 
25.
Materiały źródłowe Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacji w Krakowie, 2016.
 
26.
Plan Gospodarki Niskoemisyjnej dla Gminy Miejskiej: Kraków, Wrocław, Poznań i Bydgoszczy 2015.
 
27.
Narodowy Program Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej Warszawa 2015.
 
28.
Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. nr 25, poz. 150 ze zm.).
 
29.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy.
 
30.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych.
 
31.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych.
 
eISSN:2720-569X
ISSN:1429-6675
Journals System - logo
Scroll to top