The effectiveness of economic mechanisms of CO2 reduction
More details
Hide details
1
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu.
Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal 2016;19(3):77-90
KEYWORDS
ABSTRACT
To accomplish the transition to a low-carbon society, the EU has adopted a set of climate and energy
targets for 2020 and 2030, both domestically (through its 2030 climate and energy policy framework)
and internationally (through its intended contribution to the UNFCCC). Policymakers at all levels of government
have been supporting a wide range of incentive mechanisms for emissions reduction and the
deployment of renewable energy sources (RES). Motivations for such policy range from energy security
and environmental preservation to green jobs and innovation, and measures comprise an array of subsidies
from mandates to emissions trading. These mechanisms have been distinguished due to the energy policy
targets: internalization of external costs and the deployment of renewable sources of energy.
The aim of this paper is to analyze the interactions the economic mechanisms of CO2 reduction. The
first part of the article presents an overview of the latest progress towards the climate and energy targets
for 2020. The second part of the article presents the classification of instruments supporting the decrease in CO2 emissions, distinguished due to the state targets: internalization of external costs and the deployment
of renewable sources of energy. Part three includes an analysis of the interaction between these mechanisms.
The results of implementation were presented in relations to the EU ETS system and two models
of mechanisms for the popularization of renewable energy sources – a price based system and quota based
system.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Efektywność ekonomicznych instrumentów
ograniczania emisji CO2
polityka energetyczna, efekty zewnętrzne, system handlu emisjami, odnawialne źródła energii
W celu przeprowadzenia transformacji krajów członkowskich w kierunku gospodarki
niskoemisyjnej, na poziomie Unii Europejskiej wprowadzono zestaw celów polityki klimatycznej
w horyzoncie 2020 i 2030 roku. Cele te zostały ustanowione zarówno na poziomie krajowym
(poprzez ustalenie ram polityki energetyczno-klimatycznej), jaki i międzynarodowym (poprzez
deklaracje obniżenia poziomu emisji w Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie
zmian klimatu – UNFCCC). Dla realizacji tych celów decydenci polityczni wprowadzają szeroki
wachlarz instrumentów wspierających redukcję emisji oraz rozwój odnawialnych źródeł energii.
Uzasadnieniem takiej polityki jest szereg argumentów, od zachowania bezpieczeństwa energetycznego
i ochrony środowiska naturalnego, po wspieranie powstawania innowacji i miejsc pracy, zaś
środki tej polityki obejmują szereg instrumentów: od subsydiów po uprawnienia do emisji.
Celem niniejszego artykułu jest analiza interakcji zachodzących pomiędzy instrumentami ograniczania
emisji CO2. W pierwszej części przedstawiono postępy w realizacji celów polityki energetycznej
i klimatycznej do 2020 roku. W części drugiej zaprezentowano klasyfikację instrumentów
ograniczania emisji, odpowiadające celom polityki energetycznej: internacjonalizacji kosztów
zewnętrznych oraz rozwojowi wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Część trzecia zawiera
analizę potencjalnych interakcji zachodzących pomiędzy tymi mechanizmami. W szczególności
uwzględniono system EU ETS i dwa modele wspierania rozwoju odnawialnych źródeł energii –
systemu kształtowania cen oraz systemu kształtowania ilości energii ze źródeł odnawialnych.
REFERENCES (33)
1.
Acocella, N. 1998. The foundations of economic policy: values and techniques. Cambridge University Press.
2.
Bleda, M. i del Río, P. 2013 The market failure and the systemic failure rationales in technological innovation systems. Research Policy vol. 42, issue 5, s. 1039–1052.
3.
Böhringer, Ch. i Rosendahl, K.E. 2010. Greening Power Generation More Than Necessary: On the Excess Cost of Overlapping Regulation in EU Climate Policy. [Online] Dostępne w:
http://www.uni-oldenburg.de/fi... [Dostęp: 10.11.2015].
4.
CASE, 2009, Dostosowanie systemu wsparcia dla energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnych źródeł energii do zmian zachodzących w kosztach wytwarzania energii z paliw kopalnych, Warszawa.
5.
de Jonghe de i in. 2009 – Jonghe, C., Delarue, E., Belmans, R. i D’haeseleer, W. 2009 Interactions between Measures for the Support of Electricity from Renewable Energy Sources and CO2 Mitigation. Energy Policy 37(11), s. 4743–52.
6.
del Rio, P. 2010. Analysing the interactions between renewable energy promotion and energy efficiency support schemes: The impact of different instruments and design elements. Energy Policy 38, s. 4978–4989.
7.
Doris i in. 2009 – Doris, E., McLaren, J., Healey, V. i Hockett, S. 2009. Renewable Energy Development and the Role of Policy. Technical Report NREL/TP-6A2-46667, National Renewable Energy Laboratory, Golden, Colorado. [Online] Dostępne w:
http://www.nrel.gov/docs/fy10o... [Dostęp: 10.11.2015].
8.
EC, 2007, Communication from the Commission to the European Council and the European Parliament, An energy policy for Europe, COM(2007) 1 final (Not published in the Official Journal), Brussels, 10.01.2007.
9.
EC, 2009a, Decision No 406/2009/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 on The effort of Member States to reduce their greenhouse gas emissions to meet the Community’s greenhouse gas emission reduction commitments up to 2020; L 140/136 z dn. 5.6.2009.
10.
EC, 2009b, Directive 2009/28/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April 2009 on the promotion of the use of energy from renewable sources and amending and subsequently repealing Directives 2001/77/EC and 2003/30/EC (OJ L 140, 05.06.2009, p. 16) [Online] Dostępne w:
http://eur-lex.europa.eu/legal...= CELEX:32009L0028&from=EN [Dostęp: 10.11.2015].
12.
EEA, 2015a, EEA greenhouse gas data viewer. [Online] Dostępne w: www.eea.europa.eu/data-and-maps/data/ data-viewers/greenhouse-gases-viewer [Dostęp: 15.09.2015].
13.
EEA, 2015b, Report No 4/2015, Trends and projections in Europe 2015. Tracking progress towards Europe’s climate and energy targets, Luxembourg: Publications Office of the European Union.
14.
EEA, 2015c, Technical report No 1/2015, Renewable energy in Europe – approximated recent growth and knock-on effects, Luxembourg: Publications Office of the European Union EEA.
15.
EFET, 2010, Position Paper, Effective integration of renewable energy in the European power market. [Online] Dostępne w:
https://ec.europa.eu/energy/si... [Dostęp: 06.11.2015].
16.
Eurostat, 2015, SHARES 2013 results. [Online] Dostępne w:
http://ec.europa. eu/eurostat/web/energy/ data/shares [Dostęp: 12.11.2015].
17.
Fiedor, B. i Graczyk, A. 2015. Instrumenty ekonomiczne II polityki ekologicznej państwa. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu nr 409, s. 127–139.
18.
Fischer, C. i Newell, R.G. 2008. Environmental and Technology Policies for Climate Mitigation. Journal of Environmental Economics and Management 55(2), s. 142–162.
19.
Fischer, C. i Preonas, L. 2010. Combining policies for renewable energy: is the whole less than the sum of its parts? International Review of Environmental and Resource Economics 4, s. 51–9.
20.
Graczyk, A. 2009. Mechanizmy rynkowe w ochronie środowiska jako czynnik zrównoważonego rozwoju. Problemy Ekorozwoju vol. 4, No 1, s. 99–108.
21.
IEA, 2009, World Energy Outlook. 2009 Edition, Paris.
22.
IEA, 2015, Energy Technology Perspectives. Mobilising Innovation to Accelerate Climate Action, Paris.
23.
Jensen, S.G. i Skytte, K. 2003. Simultaneous attainment of energy goals by means of green certificates and emission permits. Energy Policy 31, s. 63–71.
24.
Kudełko, M. 2008. Internalizacja kosztów zewnętrznych powodowanych przez krajowy sektor energetyczny – analiza kosztów i korzyści. Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal t. 11, z. 1, Wyd. IGSMiE PAN.
25.
Kudełko, M. i Kaszyński, P. 2014. Wybrane implikacje zawodności rynku konkurencyjnego na przykładzie sektora energetycznego. Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal t. 17, z. 3, Wyd. IGSMiE PAN.
26.
Lipp, J. 2007. Lessons for effective renewable electricity policy from Denmark, Germany and the United Kingdom. Energy Policy 35(11), s. 5481–95.
27.
Oikonomou, V. i Jepma, C.J. 2008. A framework on interactions of climate and energy policy instruments, Mitigation and Adaptation Strategies for Global Change, February, Vol. 13, Issue 2, s. 131–156.
28.
Palmer, K. i Burtraw, D. 2005. Cost-effectiveness of Renewable Electricity Policies. Energy Economics 27(6), s. 873–94.
29.
Rivers, N. i Jaccard, M. 2006. Choice of Environmental Policy in the Presence of Learning by Doing. Energy Economics 28(2), s. 223–242.
30.
Sijm, J. 2005. The Interaction between the EU Emissions Trading Scheme and National Energy Policies. Climate Policy 5(1), s. 79–96.
31.
Soliński, B. 2008. Rynkowe systemy wsparcia odnawialnych źródeł energii – porównanie system taryf gwarantowanych z systemem zielonych certyfikatów. Polityka Energetyczna – Energy Policy Journal t. 11, 2, Wyd. IGSMiE PAN.
32.
Tinbergen, J. 1952. On the Theory of Economic Policy, North-Holland Publishing Company. Amsterdam.
33.
Unger, T. i Ahlgren, E.O. 2005. Impacts of a Common Green Certificate Market on Electricity and CO-2-emission markets in the Nordic countries. Energy Policy 33(16), s. 2152–63.