Możliwości i zagrożenia w dostosowaniu sektora energetycznego do przyjętych przez Polskę zobowiązań i wymogów ekologicznych Unii Europejskiej

sektor energetyczny, zanieczyszczenia gazowe, redukcja emisji, technologie wytwarzania energii, paliwa, koszty ekologiczne

Artykuł zawiera ekspercką próbę oceny sytuacji, w jakiej znalazł się sektor energetyczny podejmując wysiłek sprostania wymogom ekologicznym po wejściu Polski do Unii Europejskiej. Skupiono się przy tym na wymogach emisyjnych dotyczących zanieczyszczeń gazowych (SO2, NOx, CO2) z energetycznego spalania paliw. Celem do którego zmierzali autorzy było określenie warunków i propozycji rozwiązań niezbędnych dla osiągnięcia przez sektor zdolności do ich spełnienia, przy przyjętych założeniach. Zagadnienie to rozpatrywano od strony przedsięwzięć zmierzających do niezbędnej redukcji emisji omawianych zanieczyszczeń, w tym dywersyfikacji bazy paliwowej sektora dotyczącej głównie redukcji emisji CO2 i oceny wzrostu kosztów wytwarzania energii, spowodowanych wyłącznie uwarunkowaniami ekologicznymi. Analizy i obliczenia w newralgicznych dla energetyki latach 2008–2020 przeprowadzono w oparciu o stan i wyniki sektora energetycznego w latach 2005–2006. Uwzględniono przy tym komercyjną dostępność technologii wytwarzania zapewniających wysoki stopień redukcji emisji. Wykorzystano również wykonywane w latach 2003–2007 stosowne opracowania ośrodków unijnych, obejmujące horyzont czasowy 2000–2030. W wyniku uzyskano szereg danych charakteryzujących sektor w procesie dochodzenia do założonych celów ekologicznych, w tym utrzymania stałego limitu uprawnień do emisji CO2 w wysokości 172,6 mln Mg CO2 rocznie w rozpatrywanym okresie.