Rozwój sektora energetycznego w perspektywie 2020 r. - aspekty ekologiczne i ekonomiczne

sektor energetyczny, bloki energetyczne, elektrownie, emisje CO2, koszty redukcji CO2, technologia CCS, ceny energii elektrycznej

Artykuł stanowi kontynuację rozważań dotyczących kierunków rozwoju sektora energetycznego stymulowanego zobowiązaniami i wymogami ekologicznymi w ramach UE, opartych na zgłoszonych przez wytwórców energii przedsięwzięciach dotyczących budowy w latach 2012–2020 nowych mocy. Uwzględniono w nim warunki brzegowe nowych wymogów dla Polski, dotyczących bilansowania i rozliczeń ładunków emisjiCO2w okresie po 2012 r. W artykule dokonano oceny techniczno-ekonomicznej i możliwości maksymalizacji zdolności do redukcji emisji CO2 wybranych, reprezentatywnych w rozpatrywanym zbiorze nowych mocy, bloków energetycznych dużej mocy. Określono również relacje cen energii elektrycznej z uwzględnieniem współspalania biomasy, obowiązku zakupu 100% uprawnień do emisji CO2 oraz po przejściu na technologię CCS. Uzyskane wyniki, przy uwzględnieniu sukcesywnego wzrostu do 15% udziału systemowych bloków gazowo-parowych w produkcji energii elektrycznej sektora w okresie 2013–2020, pozwoliły na rozszerzenie analizy na podsektor elektrowni obejmujący istniejące i nowe moce.Wnastępnym kroku, wykorzystując niezbędne dane z wcześniejszych analiz dokonano oceny sektora energetycznego, przekształcanego w wyniku budowy nowych i sukcesywnej likwidacji istniejących nieefektywnych mocy na poziomie cen 2007 r . Przy ocenie kondycji sektora energetycznego uwzględniono uzyskane na szczycie UE w grudniu 2008 r., odstępstwo od wymogu zakupu 100% uprawnień do emisji CO2 od 2013 r. z przesunięciem tego obowiązku na 2020 r. Wwyniku przeprowadzonych uproszczonych analiz uzyskano szereg danych pozwalających, przy obecnym stanie wiedzy i postępujących zmianach istotnych uwarunkowań dla sektora, na dalsze skrystalizowanie poglądów dotyczących strategii jego rozwoju w newralgicznym okresie do 2020 r. Wypływające z nich wnioski dotyczące konieczności wzmocnienia roli gazu ziemnego są w sprzeczności z poglądami znacznej części decydentów, preferujących głównie technologie węglowe, w części niedojrzałe technicznie do wprowadzenia, charakteryzujące się wysokimi kosztami. Przy czym oczekiwane do 2020 r. efekty znaczącej redukcji emisji CO2 będą możliwe do zdyskontowania dopiero w kolejnej dekadzie, po wprowadzeniu na dużą skalę technologii CCS.