Techniczna adaptacja infrastruktury gazu ziemnego do transportu wodoru – rozwiązania dla transformacji energetycznej

wodór, infrastruktura gazowa, blending, repurposing, regulacje, bezpieczeństwo, dekarbonizacja

W obliczu globalnej transformacji energetycznej i konieczności redukcji emisji CO2 wodór staje się kluczowym nośnikiem energii, którego szerokie zastosowanie wymaga rozwoju efektywnej i bezpiecznej infrastruktury przesyłowej. Budowa nowych sieci wodoru wiąże się z wysokimi kosztami i długim czasem realizacji, dlatego w artykule analizowano potencjał adaptacji istniejącej infrastruktury przesyłowej gazu ziemnego do transportu wodoru. Przedstawiono dwie główne metody: domieszkę wodoru do gazu ziemnego (blending) oraz przekształcenie wybranych gazociągów do przesyłu czystego wodoru (repurposing). Omówiono kluczowe aspekty techniczne, takie jak wpływ wodoru na materiały, ryzyko kruchości wodorowej, bezpieczeństwo sieci oraz wymagania eksploatacyjne. Analiza regulacyjna objęła zarówno polskie, jak i unijne ramy prawne, ze szczególnym uwzględnieniem nowych standardów i systemów certyfikacji ułatwiających integrację wodoru z istniejącym systemem energetycznym. Przedstawiono przykłady projektów pilotażowych i komercyjnych realizowanych w Europie, podkreślając strategiczną rolę Polski w rozwoju gospodarki wodorowej. Wyniki wskazują, że adaptacja istniejącej infrastruktury może przynieść znaczące oszczędności kosztów (do 90% w porównaniu z budową nowych sieci) oraz przyczynić się do realizacji celów klimatycznych. Artykuł identyfikuje także wyzwania, takie jak detekcja wycieków, kompatybilność urządzeń oraz potrzeba doprecyzowania przepisów, które muszą zostać rozwiązane, aby zapewnić skuteczną i bezpieczną transformację energetyczną. Praca ma na celu dostarczenie decydentom, inwestorom oraz ekspertom interdyscyplinarnej wiedzy niezbędnej do planowania i wdrażania nowoczesnej infrastruktury wodorowej.